féng
冯
cén
岑
冯(馮)féng(ㄈㄥˊ)
⒈ 姓。
冯(馮)píng(ㄆ一ㄥˊ)
⒈ 古同“凭”,凭借,依靠。
⒉ 马行速。
形声
surname; gallop; by dint of
岑cén(ㄘㄣˊ)
⒈ 小而高的山。
⒉ 崖岸。
⒊ 〔岑寂〕寂静,寂寞。
⒋ 〔岑岑〕形容烦闷。
⒌ 姓。
形声:从山、今声
steep, precipitous; peak