fěng
覂
jié
竭
覂fěng(ㄈㄥˇ)
⒈ 翻;倾覆:“覂驾之马,设衔策以驱之。”
⒉ 缺乏:“公私覂竭,户口减耗。”
to throw a rider
竭jié(ㄐ一ㄝˊ)
⒈ 尽,用尽:竭诚。竭尽。竭力。竭泽而渔。枯竭。衰竭。声嘶力竭。用之不竭。
exhaust、use up
形声:从立、曷声
put forth great effort; exhaust