méng
甿
jiāo
郊
甿méng(ㄇㄥˊ)
⒈ 同“氓1”。
farming population
郊jiāo(ㄐ一ㄠ)
⒈ 城外:郊区。郊外。郊游。郊野。荒郊。
outskirt、suburb
形声:从阝、交声
suburbs; waste land, open spaces